تو معجزه کردی، معجزه که حتما برای آوردن رسالت جدید از سوی پیامبران نیست! اگر پیامبر راه و هدفش حق باشد، به لطف او طرفدارانش هم اهل کرامت می‌شوند، اهل عنایت می‌شوند و به زبان خودمان اهل معجزه!
و فکر می‌کنی کلمات، نمی‌توانند معجزه کنند؟ نمی‌توانند گواه یقینی باشند که از دل برآمده است و باید بر دل بنشیند و اگر ننشست مشکل از شنونده است!
تو معجزه کردی، بدون آن‌که ادعای رسالتی جدید داشته باشی!
چه کسی می‌توانست بعد از آن‌همه سختی و فشار، در مقابل تمام کفر بگوید: ما رایت الا جمیلا!
من این را جز معجزه نمی‌دانم و کافرند آن‌هایی که به معجزه‌ات ایمان نمی‌آورند.
... جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَرَدُّواْ أَیْدِیَهُمْ فِی أَفْوَاهِهِمْ وَقَالُواْ إِنَّا کَفَرْنَا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ وَإِنَّا لَفِی شَکٍّ مِّمَّا تَدْعُونَنَا إِلَیْهِ مُرِیبٍ: ... پیامبرانشان همراه با دلایل روشن آمدند و آنها دست بر دهان بردند و گفتند : ما به آنچه بدان مامور شده اید ایمان نمی آوریم و در چیزی که ما را بدان می خوانید سخت در تردید هستیم.(ابراهیم/9)
نوشته شده توسط :فرزند زمان در 90/3/25 - 4:58 ع : : : نظر
